Prokurator Generalny wnosi skargę na rzecz frankowicza. Sprawa dotyczy absurdalnego wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie.
Kredytobiorca wygrał z Getin Noble Bank w I instancji. Sąd Rejonowy dla Warszawy-Woli wyrokiem z 25 stycznia 2017 r. (I C 1750/16, SSR Krzysztof Tarapata), stwierdził, że umowa kredytu indeksowanego d. Getin Banku jest nieważna i zasądził na rzecz kredytobiorczyni kwotę około 40 tys. PLN stanowiącą różnicę pomiędzy kwotą otrzymanego kredytu (200 tys. zł), a kwotą zapłaconą przez kredytobiorczynię na rzecz banku (ok. 240 tys. zł.; kredyt spłacony przed czasem w 2009 r.).
Sąd Okręgowy w Warszawie w dniu 6 marca 2018 (V Ca 1242/17; SSO Maria Dudziuk - przewodnicząca, SSO Oskar Rudziński-sprawozdawca, SSO Agnieszka Wiśniewska) zmienił ten wyrok i oddalił powództwo kredytobiorczyni w całości z powołaniem się na fakt, że kredyt został w całości spłacony przed terminem:
"W ocenie Sądu Okręgowego powództwo w niniejszej sprawie podlegało oddaleniu na podstawie art. 411 pkt 4 k.c., stosownie do treści którego nie można żądać zwrotu świadczenia jeżeli świadczenie zostało spełnione, zanim wierzytelność stała się wymagalna. Z ustalonego przez Sąd Rejonowy stanu faktycznego wynika, że powódka w dniu 30 września 2008 r. wpłaciła na rzecz pozwanego banku kwotę 200.000,00 zł tytułem wcześniejszej spłaty kredytu. Niewątpliwie zatem kwota ta została uiszczona przed terminem jej wymagalności.
Z tego względu Sąd Okręgowy uznał, że w niniejszej sprawie nie było potrzeby odnoszenia się do kwestii nieważności umowy kredytu jak również abuzywności postanowień tej umowy obejmujących klauzule indeksacyjne. Okoliczność, iż spłata kredytu nastąpiła przed datą jego wymagalności powoduje, iż roszczenie powódki wynikające z przepisów o nienależnym świadczeniu musiało podlegać oddaleniu."
Innymi słowy, umowa może i nieważna, ale oszukańczy przedsiębiorca może zatrzymać wszystko co otrzymał na jej podstawie. Brzmi absurdalnie, prawda?
Kredytobiorca nie pogodził się z takim orzeczeniem i skorzystał z nowej możliwości w postaci skargi nadzwyczajnej i skierował odpowiedni wniosek do Rzecznika Praw Obywatelskich. Jednak RPO odmówił wniesienia skargi nadzwyczajnej wskazując, że nie można żądać zwrotu nienależnie zapłaconych kwot, jeżeli już w chwili ich płacenie nie złożyło się oświadczenia o "zastrzeżeniu zwrotu" (patrz cytat z pisma).
Interpretacja RPO (oraz Sądu Okręgowego) stoi oczywiście w sprzeczności z utrwalonym orzecznictwem SN co do tego, że nie można żądać zwrotu, tylko wtedy gdy już w momencie zapłaty wiedziało się, że świadczenie jest nienależne, a więc spełniało się je dobrowolnie, ze świadomością braku takiego obowiązku (patrz wyrok SN z 24.10.2018, II CSK 632/17; z 12.12.1997, III CKN 236/97; z 10.06.2003, I CKN 390/01; z 24.11.2011, I CSK 69/11)
Po odmowie RPO kredytobiorczyni zwróciła się do mnie.
W jej imieniu złożyłem w maju 2019 r. wniosek do Prokuratora Generalnego o złożenie skargi nadzwyczajnej do SN.
Teraz otrzymałem wiadomość, że Prokurator Generalny taką skargę złożył.
Mam nadzieję, że SN uchyli absurdalny wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie a kredytobiorca uzyska wreszcie słuszne wyrok. ... więcejmniej
Photo
Sąd Okręgowy w Warszawie wyrokiem z 2 lipca 2020 r. w sprawie z powództwa kredytobiorców przeciwko Bankowi Ochrony Środowiska (XXV C 84/18, SSR del. Anna Zalewska) ustalił, że umowa kredytu denominowanego z sierpnia 2008 r. na kwotę 102 tys. CHF (nie więcej niż 200 tys. zł) jest nieważna i zasądził na rzecz powodów dochodzoną kwotę ponad 37 tys. zł z odsetkami za opóźnienie od 21 listopada 2017 r. do dnia zapłaty. Żądana przez kredytobiorców kwota stanowiła nadwyżkę kwot zapłaconych przez kredytobiorców ponad kwotę otrzymanego kredytu.
Sąd stwierdził, że zawarte w umowie klauzule mają charakter abuzywny, a po ich wyeliminowaniu nie da się utrzymać umowy w mocy, gdyż nie byłoby to zgodne z wolą stron, a ponadto umowa w takim kształcie byłaby wewnętrznie sprzeczna i sprzeczna z zasadami ekonomii.
W odniesieniu do kwestii roszczenia o zapłatę, Sąd zasądził w całości kwotę o którą wnosili powodowie, ale zaznaczył, że nie wyczerpuje to w całości możliwych roszczeń strony powodowej.
Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadziła adw. Anna Wolna-Sroka z Kancelarii Adwokackiej dr Jacek Czabański i Partnerzy. ... więcejmniej
Brawo Panie Jacku !!
Panie Mecenasie,
Może Pan napisać coś więcej na temat potrącenia tej kwoty w CHF? Jak się domyślam bank nie zgłosił zarzutu potrącenia, a sąd zastosował teorię salda do rat zapłaconych w złotych. Abstrahując, gratuluję kolejnego sukcesu.
W gruncie rzeczy Sąd nie zastosował teorii salda (bo nie wziął pod uwagę salda wszystkich przepływów majątkowych pomiędzy stronami) a tylko dokonał potrącenia. Dlatego też mógł potrącić wyłącznie kwoty w jednej walucie, to jest PLN.
Było to jednak działanie z urzędu, gdyż pozwany nie zgłosił swojego roszczenia (o zwrot kwoty wypłaconego kredytu), a przez to jego roszczenie nie było wymagalne.
Dziękuję. W świetle art. 498 k.c. to dość “ciekawe” rozstrzygnięcie.
Swoją droga zdziwienie budzi gotowość sędziego do rozstrzygania bo to przecież ten sędzia zadawał pytania do TSUE …
Czy dla stanowiska sądu miał znaczenie fakt, że unieważnienie umowy nie będzie niekorzystne dla konsumenta?
Sędzia Golaszewski część swoich spraw frankowych zawiesza ze względu na zadane pytanie do TSUE a cześć merytorycznie rozstrzyga stosując teorię salda albo hybrydę tej teorii jaką zaprezentował w tej komentowanej sprawie. Zapewne nie dokonał „z urzędu” potrącenia bo nie był w stanie ustalić wartości wierzytelności wyrażonej w CHF. Ten chaos nikomu jie służy-kiedy SN rozpozna wreszcie wniosek RF z kwietnia 2017 i usunięcie istotnych rozbieżności w orzecznictwie sądów ?
Gratulacje!! Czy była jakaś sprawa frankowa w tym wydziale prowadzona przez SSO Krystynę Stawecką?
“Było to jednak działanie z urzędu, gdyż pozwany nie zgłosił swojego roszczenia” cytat z tekstu wyżej
Panie Mecenasie czy może Pan to skomentować ? Ja się za bardzo nie znam ale przecież Bank jest profesjonalistą, reprezentowanym zapewne przez zawodowego pełnomocnika. Ja nie bardzo sobie wyobrażam jak Sąd może zasądzić na rzecz strony roszczenie o które ta strona nie wnosiła ? czy to jest zgodne z zasadami niezawisłości i bezstronności ? czy to roszczenie banku związane z wypłaceniem kasy 9 lat temu nie może zostać objęte zarzutem przedawnienia (3 lata ? ) Kiedy doczekamy czasu gdy Sądy będą zasądzały na rzecz zwykłego kowalskiego roszczenia o które on nie wnosi Z URZĘDU ?
Ja przepraszam, jestem nie w temacie ale na prawdę to co się dzieje wokół frankowych kredytów podnosi mi ciśnienie.
Tytuł wprowadza w błąd, bowiem ten wyrok nie stwierdza nieważności umowy, a jedynie zasądza świadczenie . Jest to wyrok ZASĄDZAJĄCY. Niestety sporo w doniesieniach internetowych takich błędnych nagłowków, które wprowadzają u kredytobiorców mylne przekonanie, że tak łatwo jest unieważnić umowę. W rzeczywistości tylko nieliczne wyroki są wyrokami ustalającymi lub stwierdzającymi nieważność. Zdecydowana większość to wyroki zasądzające, przy czym w uzasadnienie Sąd powołuje się na nieważność.
Tytuł nie wprowadza w błąd, gdyż ten wyrok jest wyrokiem ustalającym, że umowa jest nieważna, a oddalającym roszczenie o zapłatę.