This message is only visible to admins.
Problem displaying Facebook posts. Backup cache in use.
Click to show error
Error: Error validating access token: The session has been invalidated because the user changed their password or Facebook has changed the session for security reasons.
Type: OAuthException
Kolejne dwie nieważności w sprawach prowadzonych przez Kancelarię Adwokacką dr Jacek Czabański i Partnerzy!
1.
W dniu 26.08.2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Anna Błażejczyk) w sprawie o sygn. akt XXV C 387/21 (wcześniej II C 257/18):
1. ustalił nieważność umowy kredytu indeksowanego do kursu CHF zawartej w marcu 2008 r. i zasądził na rzecz powodów ponad 200 tys. PLN oraz ponad 52 tys. CHF wraz z odsetkami ustawowymi od czerwca 2018 r. do dnia zapłaty
2. zasądził na rzecz powodów koszty procesu w wysokości 11.834 PLN.
3. nakazał pobrać od mBank S.A. na rzecz Skarbu Państwa- SO w Warszawie 23.068,00 PLN tytułem uzupełnienia nieuiszczonej opłaty sądowej od pozwu.
Zdaniem sądu umowa zawiera klauzule abuzywne, których wyeliminowanie powoduje, że umowa kredytowa nie może dalej obowiązywać. Klauzule indeksacyjne (zdaniem Sądu będące klauzulami abuzywnymi) stanowią element głównego świadczenia stron, lecz dlatego, że zostały zapisane w sposób nieprzejrzysty, niezrozumiały, bez dochowania obowiązku poinformowania drugiej strony o wszelkich konsekwencjach związanych z zawarciem tej umowy kredytowej i przewidywanym sposobem jej wykonywania, zdaniem Sądu pomimo tego, że stanowią główne świadczenia stron mogą być rozpoznawane pod kątem ich abuzywności.
Wprowadzenie do umowy dwóch kursów (kursu kupna do wypłaty kredytu oraz kursu sprzedaży do spłaty danej raty kredytu) jest niczym nieuzasadnione- taki zabieg prowadzi jedynie do nieuzasadnionego obciążenia konsumenta dodatkowymi kosztami, za czym nie idzie jednak żadne świadczenie banku na rzecz konsumenta, a powodowie w zasadzie płacą za nic. W ocenie Sądu to czy bank w jakimkolwiek stopniu zarabiał na spreadzie nie ma żadnego znaczenia. Powodowie od samego początku chcieli uzyskać wyłącznie kredyt hipoteczny, nie zaś korzystać z działalności kantorowej banku. Bank nie udzielił powodom żadnych informacji, że z tym kredytem związana jest działalność kantorowa banku, że bank musi pozyskiwać środki w celu udzielania tego typy kredytów- takich wyjaśnień bank nie udzielił powodowi.
Jeśli chodzi o tabele kursowe banku Sąd wskazał, że żadne przepisy nie zakazują bankom odwoływania się w zawieranych przez nich umowach do tychże tabel. Oczywistym jest, że banki mogą tworzyć takie tabele i posługiwać się nimi w stosunkach ze swoimi klientami, jednakże kontrahent banku ma prawo, a bank ma obowiązek poinformować go o sposobie tworzenia tych tabel. W przeciwnym wypadku, to od swobodnej decyzji wierzyciela (mającego swobodę w zakresie ustalania wysokości spreadów i kursów) zależy wysokość zobowiązania dłużnika. To czy bank w danej sprawie z tej swobody korzystał w toku wykonywania danej umowy kredytowej nie ma żadnego znaczenia.
UNWW- była to kwestia umowna narzucona przez bank, a wysokość składki również zależała od swobodnej decyzji banku. Sąd zwrócił także uwagę, że w niniejszej sprawie nie zostało wykazane by konsument znał treść umowy ubezpieczenia grupowego, do której przystępuje.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzi adwokat Dominika Helios oraz adw. Jacek Czabański z Kancelarii Adwokackiej dr Jacek Czabański i Partnerzy.
2.
W dniu 26 sierpnia 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie XXV Wydział Cywilny (w składzie SSR del. Joanna Radzyńska -Głowacka) w sprawie o sygn. akt I C 1026/20:
I. stwierdza nieważność umowy kredytu indeksowanego do kursu CHF (d. EFG Eurobank Ergasias) zawartej w październiku 2007 r.
II. Zasądził od pozwanego na rzecz powodów kwotę ponad 40 tys. PLN i ponad 15 tys. CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwietnia 2020 r. do dnia zapłaty
III. Oddala powództwo w zakresie (w zakresie rat wpłaconych powyżej 10 lat przed wniesieniem pozwu)
IV. Szczegółowe wyliczenie kosztów procesu pozostawić do wyliczenia referendarzowi sądowemu.
Sad uznał, że umowa jest nieważna i zasądził na rzecz powodów wpłacone raty kapitałowo-odsetkowe opowiadając się tym samym za teorią dwóch kondykcji. Sąd uznał jednak, iż część roszczenia powoda uległo przedawnieniu z uwagi na 10 letni okres przedawnienia. W tym zakresie Kancelaria wniesie oczywiście apelację mając na względzie aktualną linię orzeczniczą w zakresie przedawnienia.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzi adwokat Anna Wolna-Sroka, Partner w Kancelarii Adwokackiej dr Jacek Czabański i Partnerzy. ... więcejmniej
Mamy jeszcze kilka wolnych miejsc na konsultacje!
Zapraszamy na wakacyjne dni otwarte Kancelarii Adwokackiej dr Jacek Czabański i Partnerzy, które potrwają do 31 sierpnia 2021 r.
Mogą Państwo umówić się na 30 minutowe bezpłatne konsultacje z prawnikami kancelarii.
Podczas spotkania przeanalizujemy Państwa umowę pod kątem nieuczciwych zapisów.
Powiemy jak wygląda przebieg procesu sądowego i jakie są koszty związane z jego prowadzeniem.
Przedstawimy jak wygląda orzecznictwo dla danego typu umów w banku, z którym mają Państwo podpisaną umowę.
Powiemy jakie jest ryzyko związane z prowadzeniem sprawy.
Zapisy drogą mailową (biuro@kancelariaczabanski.pl) lub telefoniczną (+48 690 835 405).
Liczba miejsc ograniczona. ... więcejmniej
Brawo Panie Jacku !!
Panie Mecenasie,
Może Pan napisać coś więcej na temat potrącenia tej kwoty w CHF? Jak się domyślam bank nie zgłosił zarzutu potrącenia, a sąd zastosował teorię salda do rat zapłaconych w złotych. Abstrahując, gratuluję kolejnego sukcesu.
W gruncie rzeczy Sąd nie zastosował teorii salda (bo nie wziął pod uwagę salda wszystkich przepływów majątkowych pomiędzy stronami) a tylko dokonał potrącenia. Dlatego też mógł potrącić wyłącznie kwoty w jednej walucie, to jest PLN.
Było to jednak działanie z urzędu, gdyż pozwany nie zgłosił swojego roszczenia (o zwrot kwoty wypłaconego kredytu), a przez to jego roszczenie nie było wymagalne.
Dziękuję. W świetle art. 498 k.c. to dość “ciekawe” rozstrzygnięcie.
Swoją droga zdziwienie budzi gotowość sędziego do rozstrzygania bo to przecież ten sędzia zadawał pytania do TSUE …
Czy dla stanowiska sądu miał znaczenie fakt, że unieważnienie umowy nie będzie niekorzystne dla konsumenta?
Sędzia Golaszewski część swoich spraw frankowych zawiesza ze względu na zadane pytanie do TSUE a cześć merytorycznie rozstrzyga stosując teorię salda albo hybrydę tej teorii jaką zaprezentował w tej komentowanej sprawie. Zapewne nie dokonał „z urzędu” potrącenia bo nie był w stanie ustalić wartości wierzytelności wyrażonej w CHF. Ten chaos nikomu jie służy-kiedy SN rozpozna wreszcie wniosek RF z kwietnia 2017 i usunięcie istotnych rozbieżności w orzecznictwie sądów ?
Gratulacje!! Czy była jakaś sprawa frankowa w tym wydziale prowadzona przez SSO Krystynę Stawecką?
“Było to jednak działanie z urzędu, gdyż pozwany nie zgłosił swojego roszczenia” cytat z tekstu wyżej
Panie Mecenasie czy może Pan to skomentować ? Ja się za bardzo nie znam ale przecież Bank jest profesjonalistą, reprezentowanym zapewne przez zawodowego pełnomocnika. Ja nie bardzo sobie wyobrażam jak Sąd może zasądzić na rzecz strony roszczenie o które ta strona nie wnosiła ? czy to jest zgodne z zasadami niezawisłości i bezstronności ? czy to roszczenie banku związane z wypłaceniem kasy 9 lat temu nie może zostać objęte zarzutem przedawnienia (3 lata ? ) Kiedy doczekamy czasu gdy Sądy będą zasądzały na rzecz zwykłego kowalskiego roszczenia o które on nie wnosi Z URZĘDU ?
Ja przepraszam, jestem nie w temacie ale na prawdę to co się dzieje wokół frankowych kredytów podnosi mi ciśnienie.
Tytuł wprowadza w błąd, bowiem ten wyrok nie stwierdza nieważności umowy, a jedynie zasądza świadczenie . Jest to wyrok ZASĄDZAJĄCY. Niestety sporo w doniesieniach internetowych takich błędnych nagłowków, które wprowadzają u kredytobiorców mylne przekonanie, że tak łatwo jest unieważnić umowę. W rzeczywistości tylko nieliczne wyroki są wyrokami ustalającymi lub stwierdzającymi nieważność. Zdecydowana większość to wyroki zasądzające, przy czym w uzasadnienie Sąd powołuje się na nieważność.
Tytuł nie wprowadza w błąd, gdyż ten wyrok jest wyrokiem ustalającym, że umowa jest nieważna, a oddalającym roszczenie o zapłatę.