Dzisiaj Sąd Apelacyjny we Wrocławiu (I ACa 712/20; SSA Tadeusz Nowakowski, SSA Janusz Kaspryszyn, SSA Sławomir Jurkowicz) oddalił apelację pozwanych kredytobiorców od wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu z 9 kwietnia 2020 r. (I C 1627/16; SSO Sławomir Urbaniak). W wyroku tym Sąd Okręgowy zasądził na rzecz funduszu sekuratyzacyjnego, który nabył wierzytelność od Banku Zachodniego WBK z tytułu umowy kredytu indeksowanego dochodzoną kwotę stanowiącą kwotę wypłaconego kapitału pomniejszoną o dokonane spłaty.
W apelacji pozwani zarzucali, że sąd błędnie ustalił, że umowa będąca źródłem roszczenia funduszu była ważna i skuteczna, choć zawierała ona klauzule indeksacyjne, a przez to trzeba uznać, że umowa była nieważna albo bezskuteczna w zakresie indeksacji a tym samym fundusz nie nabył wierzytelności od banku.
Wyrok jest prawomocny. W sprawie przysługuje skarga kasacyjna. Sprawę prowadził adw. Jacek Czabański, adw. Maciej Zaborowski, adw. Jakub Ryzlak. ... więcejmniej
Dzisiaj, 24 listopada 2020 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSR del. Adam Mitkiewicz, XXV C 2222/17) ustalił, że umowa kredytu indeksowanego d. Getin Bank z listopada 2007 r. jest nieważna ze względu na brak rzetelnej informacji oraz nieuczciwość klauzul indeksacyjnych.
Kredytobiorcy zaciągnęli kredyt w wysokości 780 tys. zł na zakup i wykończenie domu, do tej pory zapłacili ok. 750 tys. zł, ale według banku są winni ponad 1,2 mln zł. Sąd oddalił jednocześnie roszczenie o zapłatę, stwierdzając, że skoro kredytobiorcy nie zapłacili bankowi więcej niż otrzymali, to nie są bezpodstawnie zubożeni (teoria salda).
W odrębnej sprawie (prowadzonej przez innego pełnomocnika) kredytobiorcy wcześniej pozwali bank o nieuczciwy aneks tzw. "mini rata" - i Sąd Apelacyjny w Katowicach 30 października 2017 r. (I ACa 952/16) przyznał im odszkodowanie w wysokości blisko 90 tys. zł za zawyżone raty płacone na podstawie tego aneksu.
Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. dr Jacek Czabański. ... więcejmniej
“umowa jest ważna, ale w miejsce bezskutecznych zapisów indeksacyjnych na drodze sądowej
wprowadza się inny mechanizm waloryzacji w oparciu o zasady współżycia społecznego;”
Panie Mecenasie jak to by się miało do obowiązującego art.13 ustawy z 28.07.1990 (1990.55.321)?
Zapis tej ustawy miał chronić system finansowy, ale jak widać ustawodawca nie przewidział, że bank wpisze do umowy nieważne warunki.
Analizę można by rozszerzyć o jeszcze jeden aspekt. Konflikt Interesów – okoliczności prowadzące do powstania sprzeczności między interesem Banku a interesem Klienta. Konflikt interesów powstaje gdy Bank może uzyskać korzyść wskutek poniesienia straty przez Klienta Banku; W przypadku kredytu indeksowanego wystepuje właśnie ten aspekt. Nie znam nikogo, kto w momencie zawierania umowy wiedziałby co to jest kredyt indeksowany. W mojej umowie został on zdefiniowany jako walutowy- wypłacany i spłacany w złotych . Kredytobiorcy nie mogli być świadomi ryzyka związanego z takim kredytem nie rozumiejąc co to kredyt indeksowany.
Mając wiedzę, że Bank nie podejmuje ryzyka udzielenia kredytu w CHF, oferuje dumpingowo oprocentowany kredyt złotowy, po czym przelicza go na CHF i nakłada na kredytobiorców ryzyko kursowe, podczas gdy dla banku wzrost kursu waluty jest okolicznością jak najbardziej oczekiwaną, generującą mu zyski – z pewnością inaczej oceniliby ryzyko takiej transakcji i nie podpisali umowy. Wskazać bowiem należy, iż bank jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą, działa w warunkach gospodarki rynkowej, a wiec oczywiste jest, że bank nie będzie zainteresowany rezygnowaniem z zarobkowego celu prowadzenia działalności oraz utratą części wynagrodzenia. A do tego sprowadzałoby się udzielenie kredytu złotowego oprocentowanego zaniżoną stopą LIBOR, bez założenia (prognozowania), że kurs waluty będzie rosnąć. Oczekiwania kredytobiorców były przeciwne- liczyli na stabilność, a nawet umocnienie złotego. W ich przeświadczeniu niższy koszt kredytu walutowego wynikał z niższych kosztów pozyskania franka szwajcarskiego na rynku międzybankowym. Ponadto banki na bieżąco analizują ryzyka, w tym długoterminowe ryzyka kursowe, mają do tego stosowne narzędzia, zaś wzrost kursu franka szwajcarskiego w przypadku kredytu walutowego będzie stanowił dla banku podobne zagrożenie jak dla kredytobiorców, ponieważ ryzyko kursowe wpisane w sprzedany przez bank produkt kredytowy i de facto przerzucone na kredytobiorców wraca do banku w postaci ryzyka kredytowego.
Kredytobiorcy nie mieli jednak wiedzy, że otrzymują kredyt w polskiej walucie, natomiast frank szwajcarski służy waloryzacji zobowiązania. Niekorzystne ryzyko wzrostu kursu CHF dotyczyło w takiej sytuacji tylko kredytobiorców, a dla banku miało generować zyski.