W ostatnich dniach przez różne fora frankowiczów przetoczyły się wieści o zapomnianym już dekrecie z dnia 27 lipca 1949 r. o zaciąganiu nowych i określaniu wysokości nie umorzonych zobowiązań pieniężnych.
Ten akt prawny nadal obowiązuje. W 1990 r. uchylono w nim art. 1, 3 i 5. Pozostałe artykuły obowiązują.
Art. 7 dekretu stwierdza:
Art. 7. Zawarte w zobowiązaniach pieniężnych zastrzeżenia o walucie lub walutach obcych, mających alternatywnie z walutą polską stanowić środek zapłaty, uważa się za nie istniejące. W zobowiązaniach, zawierających takie zastrzeżenia, wysokość należności określa wyłącznie suma wyrażona w walucie polskiej.
Czy to jest ta tajemna broń, która powoduje, że kredyty denominowane / indeksowane są nieważne?
Niestety nie.
Otóż, pomimo tego, że art. 7 dekretu wciąż jest w mocy, to trzeba zauważyć, że reguluje on wyłącznie zobowiązania powstałe i nie spłacone przed dniem wejścia w życie dekretu, co wprost reguluje art. 4 dekretu:
Art. 4. Spłata należności z zobowiązań pieniężnych powstałych z jakiegokolwiek tytułu publiczno- lub prywatno-prawnego przed dniem wejścia w życie niniejszego dekretu, a do dnia tego nie umorzonych, może nastąpić tylko w pieniądzu polskim.
Zobowiązań powstałych po dniu wejścia w życie dekretu dotyczył art. 1 w brzmieniu:
Art. 1. 1. Osoba, mająca zamieszkanie lub siedzibę na obszarze Państwa Polskiego, może zaciągnąć zobowiązanie pieniężne, płatne na tym obszarze, tylko w walucie polskiej.
2. Zobowiązanie zaciągnięte sprzecznie z przepisem ust. 1 jest nieważne.
– ten jednak przestał obowiązywać wraz z nowelizacją kodeksu cywilnego z 1990 r. Ta nowelizacja wprowadziła klauzulę waloryzacyjną do art. 358(1).2 kodeksu cywilnego, jak również wprowadziła możliwość sądowej waloryzacji zobowiązania w art. 357(1).
Dlatego powoływanie się na dekret jako źródło nieważności umów kredytowych jest nietrafione.
Link do dokumentu: http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU19490450332
Panie Jacku, Pana rozumowanie nie obejmuje wszystkich scenariuszy. A co ze zobowiązaniem podobnym do kredytu indeksowanego czyli kredyt ustalony i wypłacony w walucie polskiej ale zawierający alternatywne rozliczenie czyli wewnętrzne przewalutowanie (indeksację) do waluty obcej ?
Taki kredyt nie podlega sankcji art. 1 bo banki to robiły to także w celu ominięcia jego następcy czyli zasady walutowości. Skoro art. 7 posiada charakter generalny i abstrakcyjny to stanowi normę prawną, która jest ważna do dnia dzisiejszego.
Rozumiem, że art. 7 jest zawarty w rozdziale II ale nazwy rozdziałów tak jak nazwy ustaw nie posiadają charakteru normatywnego.
Art. 7 ma związek z art. 4 i jest dla mnie jasne, że dotyczy wyłącznie zobowiązań zaciągniętych przed wejściem dekretu w życie.