Wyrokiem z 24 października 2024 r. Trybunał Sprawiedliwości UE w sprawie C-347/23 uznał, że zawarcie umowy kredytu na zakup mieszkania, nawet jeżeli od początku celem było jego wynajęcia nie oznacza, że kredytobiorcy… Read More »
W uchwale Sądu Najwyższego z dnia 19 września 2024 r. stwierdzono, że: “Postępowanie sądowe z powództwa kredytobiorcy będącego konsumentem o ustalenie nieistnienia stosunku prawnego z umowy kredytu, prowadzone przeciwko bankowi, co do… Read More »
Obecnie Bank BPH prowadzi działalność w Polsce wyłącznie w zakresie obsługi kredytów hipotecznych, udzielonych kiedyś przez GE Money Bank, a potem w tej części przejętych przez Bank BPH (kredyty udzielane przez wcześniejszy… Read More »
Ostatnio wiele banków (np. Raiffeisen, Santander, mBank) zaczynają przysyłać do kredytobiorców będących z nimi w sporze wezwanie do zwrotu całej kwoty wypłaconego kredytu w określonym teminie. Pismo banku nie oznacza niestety uznania… Read More »
Wraca temat ustawy frankowej: https://www.infor.pl/…/6636535,ustawa-dla-frankowiczow… Tym razem ustawa ma być opracowana w Ministerstwie Sprawiedliwości i ma zawierać ułatwienia w procedowaniu spraw sądowych w sprawach “frankowych” a zwłaszcza zachęty co do zawierania ugód… Read More »
Syndykiem Getin Noble Bank SA postanowieniem Sądu z 20 lipca 2023 r. został Marcin Mirosław Kubiczek, doradca restrukturyzacyjny z Chorzowa. Zadaniem syndyka jest spieniężenie majątku upadłego i podział uzyskanych sum pomiędzy wierzycieli.… Read More »
Dlaczego warto zakwestionować umowę kredytu i iść do sądu?
Nieważność umowy kredytu oznacza brak zobowiązania obliczanego przez bank na podstawie aktualnego kursu waluty obcej. Oznacza to również nieważność hipoteki obciążającej nieruchomość, a więc odzyskanie możliwości dysponowania taką nieruchomością, jej sprzedaży lub wykorzystania jej jako zabezpieczenia dla kolejnego kredytu.
Korzyści z nieważności umowy
Korzyści najłatwiej przedstawić na przykładzie.
Weźmy pod uwagę kredyt w wysokości 400 tys. zł, udzielony w czerwcu 2008 r. na okres 30 lat (360 miesięcy), z marżą na oprocentowaniu kredytu w wysokości 1% ponad stopę LIBOR 3M CHF.
Dla takiego przykładowego kredytu, suma dotychczasowych spłat kredytobiorcy sięgnęłaby 405 tys. zł, a pomimo to bank twierdziłby, że aktualne zadłużenie to ok. 525 tys. zł (równowartość ok. 107 tys. CHF).
Nieważność takiej umowy oznacza, że nie istnieje zadłużenie przeliczane według aktualnego kursu CHF, a po wzajemnych potrąceniach dokonywanych spłat, to bank musi jeszcze zwrócić kredytobiorcy 5 tys. zł. Nietrudno zauważyć, że łączna korzyść kredytobiorcy, rozumiana jako obniżenie wysokości zadłużenia, sięga w tym przykładzie niebagatelnej kwoty 530 tys. zł.
Aktualne orzecznictwo sądowe jednoznacznie wypowiada się po stronie konsumentów.
W 99% przypadków orzeczenia sądów są korzystne dla kredytobiorców a umowy uznawane za nieważne. Wyjątki dotyczą specyficznych spraw, zwłaszcza gdy cel kredytowania był w jakimś stopniu powiązany z działalnością gospodarczą, co spowodowało, że kredytobiorca nie mógł korzystać z przepisów chroniących konsumentów.
Warto spojrzeć na podsumowanie wyroków uzyskanych w 2023 r. przez Kancelarię Adwokacką Czabański Wolna-Sroka:
W 2023 r. w sprawach prowadzonych przez Kancelarię zapadło 351 wyroków w I instancji (w 2022 r. – 312) oraz 104 wyroki w II instancji (w 2022 r. – 157).
W pierwszej instancji blisko 87% wyroków stwierdza nieważność umów kredytów powiązanych z kursem waluty obcej, jednak część sędziów ciągle jeszcze uznaje tego typu umowy za prawidłowe (9,4%). Do rzadkości należy tzw. odfrankowienie, czyli utrzymanie umowy w mocy bez indeksacji (1,1%). Zaczęły się też pojawiać wyroki oddalajace powództwa banków o dodatkowe wynagrodzenie lub waloryzację wypłaconych kwot wskaźnikiem inflacji (1,4%).
W drugiej instancji zwycięstwo kredytobiorców jest już miażdżące – w 94% przypadków Sądy uznawały umowy za nieważne, w 3% uchylały wyroki sądu I instancji i kierowały sprawę do ponownego rozpoznania, a tylko w 1 przypadku uznały umowę za ważną (dotyczyło to jednak umowy z 2011 r., skonstruowanej inaczej niż typowa umowa kredytu indeksowanego). Również w 1 przypadku Sąd Apelacyjny uznał, że kredytobiorca nie był konsumentem i oddalił powództwo.
O ile może pozwać bank w przypadku nieważności umowy?
Jak ostrzegają banki, samo rozliczenie wzajemnych świadczeń według wartości nominalnych to za mało. W przypadku nieważności umowy kredytu banki domagają się zapłaty dodatkowego wynagrodzenia za tzw. korzystanie z kapitału, liczonego tak jakby zamiast kredytu frankowego udzieliły kredytu złotowego.
Po wyroku TSUE z 15 czerwca 2023 r. (C-520/21) jest jednak oczywiste, że bankowi nie przysługuje żadne takie roszczenie, niezależnie od tego czy dotyczy to tzw. wynagrodzenia za korzystanie z kapitału czy waloryzacji wypłaconej kwoty wskaźnikiem inflacji.
Jedyne czego może się bank domagać, to zwrotu kwoty wypłaconego kredytu powiększonej o odsetki za opóźnienie od terminu wyznaczonego w wezwaniu do zwrotu tej kwoty.
W jakim czasie trzeba się rozliczyć z bankiem?
Czasami słychać, że niewazność umowy nie jest korzystna dla kredytobiorcy, bo wówczas trzeba się “natychmiast” rozliczyć z bankiem. Jednak słowo natychmiast należy wziąć w cudzysłów. Kredytobiorcy również chcą natychmiastowych rozliczeń, a procesy ciągną się latami i tak samo będzie z roszczeniami banków, w tym o zwrot kapitału. Pomiędzy żądaniem banku a faktycznym dokonaniem zapłaty może więc minąć dużo czasu, choć oczywiście może to spowodować, że bank otrzyma dodatkowo odsetki za opóźnienie.
Jednak na ogół kredytobiorcy już obecnie zapłacili bankom więcej niż otrzymali, a zatem rozliczenia w przypadku nieważności umowy wypadają na ich korzyść.
Oczywiście można również dokonać potrącenia wzajemnych wierzytelności i nie trzeba dokonywać płatności w obie strony.
Prawomocna nieważność umowy zawartej z Deutsche Bank PBC S.A.!
W dniu 17 października 2024 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (SSA Robert Obrębski, SSA Ewa Kaniok, SSA Edyta Jefimko, V ACa 1963/22), wydał wyrok, w którym: I. oddalił apelację Deutsche Bank Polska S.A. w całości, II. zasądził od pozwanego na rzecz powodów 8.100 PLN tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.
Apelacja banku dotyczyła wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 29 kwietnia 2022 r., (sygn. XXVIII C 1425/21, poprzednia sygn. I C 1886/20) – ustalającego nieważność i zasądzającego na rzecz powodów prawie 114 tys. PLN oraz ponad 106 tys. CHF z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 23 lipca 2020 r. do dnia zapłaty.
Stan faktyczny był o tyle niestandardowy, że powodowie mieli kilka kredytów, w tym także powiązanych z walutami, które finansowały nabycie kilku nieruchomości. Sąd Apelacyjny nie zakwestionował w tym zakresie rozstrzygnięcia Sądu I instancji, który przyznał rację pełnomocnikowi powodów, że wskazane okoliczności nie mogą pozbawiać kredytobiorców statusu konsumenta.
Sąd Apelacyjny wskazał, że Sąd Okręgowy prawidłowo ustalił stan faktyczny i uznał przedmiotową umowę za nieważną. Sąd II instancji zwrócił jedynie uwagę, że proporcje uzasadnienia powinny być skierowane na szerszą analizę pod kątem przesłanek z art. 385[1] k.c., gdyż Sąd I instancji jako główną, choć nie wyłączną, przyczynę ustalenia nieważności wskazał sprzeczność umowy z ustawą.
Sąd Apelacyjny podzielił stanowisko wyrażone w uchwale Sądu Najwyższego, że konstrukcja umowy przerzucająca w całości ryzyko kursowe na konsumenta narusza reguły określone w art. 353[1] k.c.
Sąd wskazał na koniec, że powodowie zostali wystawieni na niczym nieograniczone ryzyko kursowe, a oświadczenie na temat ryzyka kursowego przedstawione przez bank nie spełniło standardów informacyjnych.
Sprawę prowadziła adw. Anna Bielecki z Kancelarii Adwokackiej Czabański Wolna-Sroka S.K.A. … więcejmniej
Kredytobiorcy-wierzyciele upadłego Getin Noble Banku już ponad rok czekają na ustalenie listy wierzytelności i zaspokojenie ich roszczeń przez syndyka. Tymczasem syndyk brnie w procesy sądowe – we wszystkich sprawach składa apelacje od korzystnych dla kredytoiorców wyroków Sądów I instancji oraz skargi kasacyjne od wyroków sądów apelacyjnych.
Pisma te składa wraz z wnioskami o zwolnienie z kosztów. Sądy oczywiście tego zwolnienia nie uwzględniają – po pierwsze dlatego, że syndyk nawet nie próbuje udowodnić, że rzeczywiście nie posiada środków, a po drugie, skoro niedawno sie chwailł, że do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego przekazał 900 milionów złotych, to oczywiście zwoinienie z kosztów nie jest zasadne.
O ile jednak brak zwolnienia z kosztów powoduje, że syndyk nie opłaca złożonej skargi kasacyjnej, która w efekcie jest odrzucana, o tyle dalej syndyk opłaca apelacje – w jednej z naszych ostatnich spraw syndyk zapłacił 100 tys. zł, tylko po to, aby złożyć apelację – w sprawach, których 99% przegrywa!
Trudno nie nazywać tego marnowaniem środków masy upadłości… … więcejmniej
Prawomocna nieważność umowy PKO BP z kursem negocjowanym do wypłaty!
W dniu 30.10.2024 r. Sąd Apelacyjny w Rzeszowie (SSA Marek Klimczak, sygn. I C 602/23) wydał wyrok, w którym:
1) Oddalił apelację Banku PKO B.P. 2) Zasądził od pozwanego na rzecz powoda 8.100 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym.
Bank wywiódł apelację od wyroku Sądu Okręgowego w Rzeszowie, (SSO Marcin Dudzik, sygn. I C 1473/22) z dnia 22 maja 2023 r., w którym Sąd I instancji ustalił nieważność umowy kredytu mieszkaniowego Własny Kąt Hipoteczny ze stycznia 2008 r., a także zasądził na rzecz powoda ponad 170 tys. PLN wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie.
Warto dodać, że umowa będąca przedmiotem rozpoznania nie była typowa. W umowie znajdowało się odniesienie do kursu negocjowanego stosowanego do wypłaty kredytu. Warto dodać, iż bank w toku procesu przedłożył dyspozycję wypłaty kredytu w oparciu o kurs negocjowany. Sąd Apelacyjny zgodził się z argumentacją pełnomocnika powoda, iż przedmiotowa umowa jest nieważna z uwagi na znaczącą nierównowagę stron i wystawienie powoda na niczym nieograniczone ryzyko kursowe. Taka konstrukcja umowy przesądza o uznaniu jej za nieważną.
Wyrok jest prawomocny.
Sprawę prowadzili adw. Anna Wolna-Sroka oraz adw. Jacek Czabański z Kancelarii Adwokackiej Czabański Wolna-Sroka S.K.A. … więcejmniej
Sąd Apelacyjny w Białymstoku wyrokiem z 29 października 2024 r. (I ACa 665/23; SSA Alicja Dubij) utrzymał w mocy wyrok sądu pierwszej instancji w zakresie ustalenia nieważności umowy i zwrotu na rzecz kredytobiorców rat kredytu oraz zmienił wyrok w zakresie zasądzonych odsetek za opóźnienie, przyznając je kredytobiorcom od dnia wezwania banku do zapłaty.
W prowadzonej sprawie w I instancji Sąd Okręgowy w Ostrołęce wyrokiem z 22 grudnia 2022 r. (I C 1193/19): 1. ustalił, że umowa GE Money Bank S.A. z lutego 2008 r. jest nieważna; 2. zasądził na rzecz kredytobiorców zwrot ponad 218 tys. PLN z odsetkami od 22 grudnia 2022 r. (tj. od dnia wyroku); 3. oddalił powództwo w pozostałym zakresie (co do odsetek); 4. zasądził do Banku BPH S.A. na rzecz kredytobiorców kwotę 11.834 PLN tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Apelację od tego wyroku złożyli zarówno kredytobiorcy, jak również Bank BPH S.A.
Ostatecznie Sąd Apelacyjny w Białymstoku uwzględnił w przeważającej części apelację kredytobiorców przyjmując ich argumentację, że bank był w opóźnieniu już po upływie terminu do zapłaty, jaki kredytobiorcy określili w wezwaniu do zapłaty skierowanym do banku przed wniesieniem pozwu. Z tego względu zachodziła konieczność zmiany wyroku sądu pierwszej instancji.
Jednocześnie sąd apelacyjny podkreślił, że w jego ocenie całość mechanizmu indeksacji jest abuzywna i wbrew twierdzeniem banku, nie sposób utrzymać umowy w życiu pozostawiając w niej indeksację do kursu średniego NBP. W efekcie bezskuteczności mechanizmu indeksacji, cała umowa musiała zostać uznana za nieważną, a apelacja banku została oddalona.
Wyrok jest prawomocny.
Sprawę prowadzili adw. dr Jacek Czabański i adw. Fabian Orłowski z Kancelarii Adwokaciej Czabański Wolna-Sroka S.K.A. w Warszawie. … więcejmniej
Dwie prawomocne nieważności uzyskane 29.10.2024 r. przez Kancelarię Adwokacką Czabański Wolna-Sroka!
1. Prawomocna nieważność Umowy d. Nordea Bank Polska S.A. ze stycznia 2009 r.
Odsetki ustawowe za opóźnienie zasądzone od doręczenia odpisu pozwu, zarzut zatrzymania nieuwzględniony, całość kosztów na rzecz kredytobiorców, pomimo częściowego cofnięcia roszczenia o zapłatę!
W dniu 29 października 2024 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (SSA Marzena Konsek-Bitkowska, Katarzyna Jakubowska-Pogorzelska, Anna Strączyńska, I ACa 1442/23) wydał wyrok, w którym: I. oddalił apelację PKO BP w całości, II. zasądził od pozwanego na rzecz powodów 8.100 PLN tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego. Apelacja banku dotyczyła wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 31 maja 2022 r., sygn. XXVIII C 4318/21- ustalającego nieważność i zasądzającego całość roszczenia kredytobiorców łącznie z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od doręczenia odpisu pozwu pozwanemu do dnia zapłaty. Przedmiotem analizy Sądu była umowa kredytu mieszkaniowego d. Nordea Bank Polska S.A. ze stycznia 2009 r. Po przeprowadzeniu rozprawy Sąd wydał wyrok, w którym oddalił apelację banku w całości wobec całkowitej bezzasadności argumentów podnoszonych przez bank. Sąd I instancji prawidłowo ustalił stan faktyczny oraz uznał przedmiotową Umowę za nieważną w oparciu o przepisy dotyczące ochrony konsumentów. Sąd wskazał na bogate i ujednolicone orzecznictwo SN oraz TSUE, jak również podkreślił, że bank wykorzystał przewagę informacyjną i wystawił powodów na niczym nieograniczone ryzyko kursowe. Sąd nie uwzględnił podniesionego przez bank zarzutu zatrzymania. Jednocześnie, w sprawie bank przedłożył jako wniosek dowodowy oświadczenie o potrąceniu złożone przez powodów w związku z otrzymaniem wezwania do zwrotu kwoty wypłaconego kapitału, choć jednocześnie we wskazanym piśmie bank podniósł, że nie uznaje skuteczności złożonego oświadczenia o potrąceniu. Strona powodowa cofnęła częściowo roszczenie o zapłatę (w potrąconym zakresie). W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że powodowie słusznie sformułowali roszczenie zgodnie z teorią dwóch kondykcji, a następnie w związku z otrzymanym wezwaniem do zapłaty skorzystali z możliwości złożenia oświadczenia o potrąceniu. W związku z powyższym nie można uznać, że częściowe cofnięcie roszczenia o zapłatę skutkuje przegraniem sprawy w tym zakresie, a wręcz przeciwnie – poprzez potrącenie doszło do zaspokojenia roszczenia powodów. Jednocześnie, Sąd podkreślił, że bank powinien się liczyć z odpowiedzialnością za formułowanie umów zawierających niedozwolone postanowienia umowne, zwłaszcza w świetle faktu, że pozwany przez całe postępowanie zachowywał się nielojalnie i zajmował sprzeczne wewnętrznie stanowisko. W konsekwencji całość kosztów postępowania winna spocząć na pozwanym banku. Wyrok jest prawomocny.
Sprawę prowadziła adw. Anna Wolna-Sroka oraz adw. Maria Rozbicka z Kancelarii Adwokackiej Czabański Wolna-Sroka S.K.A.
2. Prawomocna nieważność umowy Millennium.
Odsetki od wezwania, zarzut zatrzymania nie został uwzględniony!
W dniu 29 października 2024 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (SSA Ksenia Sobolewska-Filcek; VI ACa 1333/23), wydał wyrok, w którym:
I. oddalił apelację pozwanego w całości,
II. zasądził od Banku Millennium S.A. z siedzibą w Warszawie na rzecz powódki kwotę 8.100,00 PLN tytułem zwrotu kosztów postępowania w apelacyjnego wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia uprawomocnienia się postanowienia do dnia zapłaty.
Sąd Apelacyjny wskazał, że w całości zgadza się z rozstrzygnięciem Sądu I instancji dotyczącego nieważności przedmiotowej umowy kredytu, w związku z czym apelację pozwanego należało oddalić w całości.
Wyrok jest prawomocny.
Sprawę prowadziła adw. Anna Wolna-Sroka z Kancelarii Adwokackiej Czabański Wolna-Sroka S.K.A. … więcejmniej
Zdumiewające postępowanie mBanku – nie realizuje postanowień ugody, którą zawarł z kredytobiorcą!
Sprawa dotyczy kredytobiorcy, który w 2022 r. wygrał sprawę o zapłatę z mBankiem (wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z 27.10.2022, wydział cywilny odwoławczy, XXVII Ca 1719/18).
Wydawałoby się, że ten wyrok powinien doprowadzić do szybkiego, wzajemnego rozliczenia stron oraz do udzielenia przez bank zgody na wykreślenie hipoteki, tym bardziej, że mBank wytoczył przeciwko kredytobiorcy na początku 2022 r. swoje powództwo żądając zwrotu kwoty wypłaconej w wykonaniu nieważnej umowy kredytu oraz dodatkowego wynagrodzenia za tzw. korzystanie z kapitału.
Jednak bank długo odmawiał wydania zgody na wykreślenie hipoteki, a kredytobiorca w tej sytuacji mógłby co najwyżej wytoczyć odrębną sprawę o uzgodnienie treści księgi wieczystej, która potrwałaby kolejne 3-4 lata.
Dlatego kiedy w końcu udało się uzgodnić z bankiem w marcu 2024 r. porozumienie kompensacyjne, na mocy którego kredytobiorczyni dopłaciła brakującą kwotę ok. 40 tys. zł do zwrotu nominalnej kwoty kredytu, a bank zobowiązał się do wystawienia w terminie 14 dni zgody na wykreślenie hipoteki, wydawało się, że sprawa ma się szczęśliwie ku końcowi.
Tymczasem tej zgody nie można się doprosić, chociaż minęło ponad pół roku. Pełnomocnik banku najpierw twierdził, że bank wysłał dokumenty, potem przekazuje prośbę o ponowne wskazanie adresu, a potem milknie na amen.
Tego typu postawa mBanku pokazuje, że pomimo tysięcy przegranych spraw w sądach, bank dalej wszędzie gdzie tylko może przeciągać sprawy, to traktuje klientów z góry i bez przymusu nie zamierza współpracować… … więcejmniej
Zakup mieszkania z zamiarem jego wynajęcia nie czyni z kredytobiorcy przedsiębiorcy. Ważny wyrok TSUE !
Dla oceny statusu konsumenta nie ma znaczenia, że mieszkanie było zakupione od razu z przeznaczeniem na wynajem ani że kredytobiorcy czerpali z tego dochody.
Ma zaś znaczenie, to jak istotny jest najem w ogólnej działalności zawodowej danych kredytobiorców, w tym czy stanowi to główne źródło ich dochodów.
12 grudnia 2024 r. o godz. 9:30 zapadnie wyrok TSUE w sprawie C-118/23 dotyczącej pytań WSA w Warszawie w sprawie zgodności z prawem decycji Bankowego Funduszu Gwarancyjnego o przymusowej restrukturyzacji Getin Noble Banku.
Przymusowa restrukturyzacja GNB została przeprowadzona przez BFG w taki sposób, że kredytobiorcy "frankowi" zostali praktycznie pozbawieni szans na odzyskanie jakichkolwiek środków zapłaconych GNB (za wyjątkiem możliwości potrącenia swojej wierzytelności z wierzytelnością banku o zwrot kwoty wypłaconej w wykonaniu nieważnej umowy kredytu).
Już za półtora miesiąca przekonamy się, jakie stanowisko w tej sprawie zajmie TSUE – jeżeli będzie ono pozytywne dla kredytobiorców, to w dalszej kolejności WSA powinno stwierdzić niezgodność decyzji BFG z prawem, a wówczas otworzy się możliwość domagania się przez kredytobiorców odszkodowania od Skarbu Państwa za wyrządzoną szkodę. … więcejmniej
Powództwo banku o zwrot kapitału kredytu oddalone w całości z uwagi na potrącenie oraz przedawnienie!
Sąd Okręgowy we Wrocławiu XII Wydział Cywilny wyrokiem z dnia 18 października 2024 r. (SSO Ewa Rudkowska-Ząbczyk) w sprawie o sygn. akt: XII C 82/22 z powództwa mBank S.A.:
I. oddalił powództwo banku w całości;
II. zasądził od banku na rzecz pozwanych koszty postępowania wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.
W ustnym uzasadnieniu Sąd stwierdził, że powództwo banku (ostatecznie obejmujące roszczenie o zwrot kapitału kredytu z odsetkami za opóźnienie) nie zasługiwało na uwzględnienie z uwagi na podniesiony przez stronę pozwaną zarzut potrącenia oraz przedawnienia, ponieważ o ile po skutecznym potrąceniu wzajemnych wierzytelności pozostała nieumorzona kwota, którą co do zasady należałoby bankowi zwrócić, o tyle roszczenie o jej zwrot jest przedawnione.
Niniejsza sprawa sięga jeszcze 2015 r., w którym kredytobiorcy po raz pierwszy skierowali do banku pismo wskazując w nim, że ich zdaniem umowa kredytu jest nieważna. Z kolei z uwagi na odpowiedź banku wskazującą, że w jego ocenie umowa jest oczywiście w pełni ważna i skuteczna, kredytobiorcy wytoczyli powództwo w 2016 r., twierdząc w nim jednoznacznie, że zawarta przez nich umowa kredytowa, zawierająca postanowienia niedozwolone, powinna zostać uznana za nieważną.
Mimo, iż bank znał już jednoznaczne stanowisko kredytobiorców od 2015 r., zwlekał on z wytoczeniem powództwa o zapłatę, obejmującego roszczenie o zwrot kwoty wypłaconego kapitału kredytu, aż do początku 2022 r.
Wobec tego, po dokonaniu przez kredytobiorców potrącenia wzajemnych wierzytelności (które nie pozwoliło na umorzenie wierzytelności banku w całości), w toku procesu z powództwa banku podniesiono także zarzut przedawnienia, poszerzony o argumenty przemawiające za koniecznością zastosowania art. 117 § 2(1) k.c. (zgodnie z którym po upływie terminu przedawnienia nie można domagać się zaspokojenia roszczenia przysługującego przeciwko konsumentowi) i jednocześnie za brakiem możliwości zastosowania art. 117(1) § 1 k.c. (zgodnie z którym w wyjątkowych przypadkach sąd może, po rozważeniu interesów stron, nie uwzględnić upływu terminu przedawnienia roszczenia przysługującego przeciwko konsumentowi, jeżeli wymagają tego względy słuszności).
Jak widać, Sąd I instancji stanął na wysokości zadania, uznając, że z uwagi na skutecznie podniesiony procesowy zarzut potrącenia i fakt, że roszczenie banku uległo przedawnieniu, nie można domagać się od konsumenta spełnienia świadczenia.
Wyrok pozostaje więc w zgodzie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 25 kwietnia 2024 r. w sprawie III CZP 25/22, zgodnie z którą jeżeli umowa kredytu nie wiąże z powodu niedozwolonego charakteru jej postanowień, bieg przedawnienia roszczenia banku o zwrot kwot wypłaconych z tytułu kredytu rozpoczyna się co do zasady od dnia następującego po dniu, w którym kredytobiorca zakwestionował względem banku związanie postanowieniami umowy.
Wyrok jest nieprawomocny, zaś strony oczekują na sporządzenie jego pisemnego uzasadnienia.
Postępowanie w I instancji trwało 33 miesiące.
Sprawę prowadzi r. pr. Grzegorz Godzina. … więcejmniej