W pierwszym kwartale 2022 r. w sprawach prowadzonych przez Kancelarię Adwokacka Czabański Wolna-Sroka sp.p zapadło 53 wyroków prawomocnych i 47 wyroków nieprawomocnych.
51 wyroków prawomocnych to stwierdzenie nieważności umowy kredytu powiązanej z kursem waluty obcej, w 1 wyroku sąd uznał, że umowa może być wykonywana dalej bez indeksacji, a w 1 sprawie klient przegrał, gdyż sąd uznał, że umowa kredytu została zawarta w związku z działalnością gospodarczą. Na 47 wyroków nieprawomocnych, w 43 przypadkach umowy zostały uznane za nieważne, w 4 przypadkach powództwo zostało oddalone – w jednym przypadku ze względu na zawarcie umowy przed wejściem Polski do UE, w 3 pozostałych bo dani sędziowie nie widzą żadnego problemu w tych umowach.Jak widać jest już dominujący kierunek w orzecznictwie, który przesądza o nieważności typowych umów kredytu powiązanych z kursem waluty obcej. Niektóre banki zaczęły składać pozwy o dodatkowe wynagrodzenie – mBank, Millennium, PKO BP robią to najczęściej. Mam nadzieję, że już niedługo i tutaj wyklaruje się korzystna linia dla kredytobiorców – i wówczas jedynym problemem będzie czas oczekiwania na wyrok, który niestety coraz bardziej się wydłuża.
Najnowsze wiadomości z sal sądowych
Prokurator Generalny skierował do Sądu Najwyższego skargę nadzwyczajną od prawomocnego wyroku zaocznego Sądu Okręgowego Warszawa-Praga z dnia 8 listopada 2017 roku!
Na wniosek adw. Anny Bielecki z Kancelarii Adwokackiej Czabański Wolna-Sroka sp. p. skierowany do Prokuratora Generalnego w imieniu kredytobiorcy w październiku 2021 r. o wniesienie skargi nadzwyczajnej, Prokurator Generalny skierował do Sądu Najwyższego skargę nadzwyczajną w sprawie o zapłatę, dotyczącą umowy kredytu hipotecznego powiązanego z walutą CHF.
Sprawa dotyczy umowy kredytu denominowanego z 12 czerwca 2006 r. zawartej z Bankiem BPH S.A. Celem kredytu był zakup lokalu mieszkalnego, a zabezpieczeniem wierzytelności z umowy stała się hipoteka obciążająca nieruchomość.
Z uwagi na brak terminowych spłat kredytu, bank wypowiedział umowę w czerwcu 2015 roku i kilka miesięcy później wytoczył kredytobiorcy powództwo o zapłatę. Sąd Okręgowy Warszawa – Praga w Warszawie uwzględnił powództwo w całości, wydając w dniu 8 listopada 2017 r. wyrok zaoczny zasądzając od pozwanej na rzecz powoda kwotę dochodzoną pozwem wraz z odsetkami w wysokości czterokrotności obowiązującej stopy kredytu lombardowego NBP od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty i kosztami zastępstwa procesowego. Wobec kredytobiorcy na skutek uprawomocnienia się wyroku zostało wszczęte postępowanie egzekucyjne. W kwietniu 2020 r. wszczęto egzekucję z nieruchomości.
Niepodjęcie przez Sąd szeregu działań wymaganych prawem niewątpliwie prowadzi do wniosku, że sprawa nie została rozpoznana co do istoty. Mamy nadzieję, że Sąd Najwyższy uchyli kwestionowany wyrok, a postępowanie sądowe zostanie przeprowadzone w sposób prawidłowy, zapewniając konsumentowi należytą ochronę.
Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Anna Pogorzelska; XXV C 2675/18, wcześniej XXV C 1026/17) wyrokiem wydanym na posiedzeniu niejawnym w dniu 13 maja 2022 r. ustalił, że umowa kredytu indeksowanego Raiffeisen z 2007 jest nieważna i zasądził na rzecz kredytobiorców kwotę 99 657,97 zł oraz kwotę 60 283,47 CHF wraz z odsetkami. Sąd ustalił, że Bank ponosi koszty procesu w całości, pozostawiając szczegółowe wyliczenie kosztów referendarzowi sądowemu.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzi adw. Dominika Helios oraz adw. Jacek Czabański
Prawomocna wygrana z Getin Noble Bank SA.
17 maja 2022 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (I ACa 1005/21; SSA Agnieszka Wachowicz-Mazur) podtrzymał wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 18 października 2021 r. (I C 2734/20, SSR del. Joanna Radzyńska-Głowacka) co do ustalenia nieważności umowy kredytu na 250 tys. zł z września 2008 r. zawartej z Getin Bankiem i zasądzającego na rzecz kredytobiorcy zwrot rat kredytu, zmieniając go tylko w ten sposób, że oddalił roszczenie o odsetki ustawowe za opóźnienie przed datą złożenia oświadczenia kredytobiorcy o zgodzie na nieważność umowy i po złożonym przez bank zarzucie zatrzymania.
Pozwany ponosi w całości koszty procesu.
Wyrok jest prawomocny. Sprawę prowadził adw. dr Jacek Czabański.
Prawomocna wygrana z Raiffeisen Bank International.
16 maja 2022 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (VI ACa 548/20; SSA Ryszard Sarnowicz) wydał wyrok, w którym ustalił, że umowa kredytu na 1,150 tys. zł z czerwca 2008 r. zawarta z d. Polbank EFG jest nieważna i zasądził na rzecz kredytobiorcy zwrot kwoty zapłaconych rat.
W ten sposób zmianie uległ wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z 18 maja 2020 r. (XXV C 2764/18; SSO Tomasz Gal), który pozbawił skuteczności klauzule indeksacyjne, ale utrzymał umowę w mocy (tzw. "odfrankowienie").
Jednocześnie Sąd uznał, że bank skutecznie złożył zarzut zatrzymania i ustalił, że zwrot nastąpi pod warunkiem zwrotu kwoty otrzymanego kredytu. Sąd uznał również, że odsetki za opóźnienie od dochodzonego roszczenia należne są dopiero od złożenia przez kredytobbiorcę oświadczenia o akceptacji nieważności umowy.
Bank musi również zwrócić koszty procesu za obie instancje.
Wyrok jest prawomocny, ale bank może jeszcze złożyć skargę kasacyjną do Sądu Najwyższego.
Sprawę prowadził adw. dr Jacek Czabański.
Prawomocna wygrana z Raiffeisenem.
Wyrokiem z dnia 16 maja 2022 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (V ACa 835/21; SSA Ewa Kaniok) co do zasady podtrzymał wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z 19 sierpnia 2021 r. (XXVIII C 3661/21; SSO Iwona Lizakowska-Bytof) co do nieważności umowy kredytu indeksowanego z sierpnia 2008 r. i zapłaty na rzecz kredytobiorcy ponad 217 tys. PLN.
Sąd Apelacyjny uwzględnił zarzut zatrzymania podniesiony przez bank na etapie postępowania apelacyjnego i w związku z tym oddalił roszczenie o zapłatę odsetek za opóźnienie. Na rzecz kredytobiorcy został zasądzony zwrot kosztów procesu w postępowaniu apelacyjnym w kwocie 8.100 zł.
Wyrok jest prawomocny. Strony mogą złożyć skargi kasacyjne. Kancelaria będzie rekomendowała skargę kasacyjną w zakresie odsetek.
Sprawę prowadziła adw. Anna Wolna-Sroka z Kancelarii Adwokackiej Czabański Wolna-Sroka Sp.p.
W dniu 16 maja 2022 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (w składzie
SSO Aleksandra Orzechowska, sygn. XXVIII C 5638/21) wydał wyrok w sprawie przeciwko mBank S.A., w którym:
– ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny mPlan” waloryzowany kursem CHF z lipca 2006 r. jest nieważna,
– zasądził na rzecz powoda kwotę 90.652,34 PLN oraz 25.383,97 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 24 listopada 2021 r. (upływu 14 dni od doręczenia wezwania) do dnia zapłaty,
– zasądził od mBank na rzecz powoda kwotę 11.851,00 PLN wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku do dnia zapłaty – tytułem zwrotu kosztów procesu.
Sąd wskazał, że umowa jest nieważna, z uwagi na to, że bank mógł dowolnie kształtować wysokość zobowiązania kredytobiorców. Po usunięciu z umowy niedozwolonych klauzul umownych umowa nie może dalej obowiązywać.
Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. Anna Wolna-Sroka i adw. Dominika Helios.
Skarga kasacyjna banku odrzucona, umowa mBanku nieważna, sprawa ostatecznie zakończona.
Na posiedzeniu niejawnym w dniu 13 maja 2022 r. Sąd Najwyższy odrzucił ze względów formalnych skargę mBanku w sprawie II CSKP 413/22, którą wcześniej przyjął do rozpoznania w dniu 20 listopada 2020 r. (I CSK 259/20; SSN Waldemar Pawlak).
Wyrokiem z 25 maja 2018 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (I C 359/17; SSO Ewa Ligoń-Krawczyk) nie dopatrzył się nieuczciwości umowy i oddalił powództwo kredytobiorcy o zapłatę, w tym na podstawie tego, że umowa jest nieważna. W sprawie nie było formulowane odrębne roszczenie o ustalenie, gdyż w tamtym czasie sądy uznawały takie roszczenie za niedopuszczalne obok roszczenia o zapłatę.
Apelację złożył kredytobiorca.
Sąd Apelacyjny w Warszawie wyrokiem z 22 stycznia 2020 r. (I ACa 473/18; SSA Roman Dziczek, przew.; SSA Dorota Markiewicz, sprawozdawca; SO del. Anna Strączyńska) oddalił apelację, jednak zmienił uzasadnienie – otóż przeciwnie niż Sąd Okręgowy uznał, że przedmiotowa umowa kredyt indeksowanego mBanku jest nieważna, jednak roszczenie o zapłatę zostało oddalone ze względu na tzw. teorię salda, a więc fakt, że bank w przypadku nieważności umowy miałby wyższe roszczenie o zapłatę niż roszczenie kredytobiorcy.
Od tego wyroku skargę kasacyjną złożył bank – jednak skarga dotyczyła wyłącznie uzasadnienia i stwierdzenia w niej nieważności umowy, gdyż roszczenie kredytobiorcy o zapłatę zostało oddalone. Kredytobiorca nie składał skargi w tym zakresie uznając, że uzasadnienie jest wystarczająco korzystne.
Obecnie Sąd Najwyższy pomimo wcześniejszego przyjęcia skargi do rozpoznania postanowił ostatecznie odrzucić skargę banku jako niedopuszczalną, przyjmując najprawdopodobniej, że pozwany bank nie może skarżyć wyroku apelacyjnego, który oddala apelację powoda, bo wyrok apelacyjny był dla niego korzystny. Więcej dowiemy się z pisemnego uzasadnienia.
Dla kredytobiorcy najważniejsze jest, że sprawa została ostatecznie rozstrzygnięta. Pozostała tylko kwestia wykreślenia hipoteki – przy braku zgody banku na takie wykreślenie, trzeba będzie wytoczyć powództwo o uzgodnienie treści księgi wieczystej.
Sprawę prowadził adw. Jacek Czabański.
Umowa kredytu denominowanego dawnego BPH S.A. (obecnie Pekao S.A.) prawomocnie nieważna!
Wyrokiem wydanym w dniu 13 maja 2022 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (I ACa 848/21; SSA Joanna Wiśniewska-Sadomska) podtrzymał wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie (SSO Joanna Radzyńska-Głowacka; I C 3046/20 z 21 września 2021 r.) co do nieważności umowy kredytu z marca 2008 r. (umowa denominowana dawnego BPH S.A. z siedzibą w Krakowie). Sąd jednocześnie zasądził od Banku Pekao S.A. zwrot całości roszczenia powodów (uwzględniając apelację strony powodowej od oddalonego roszczenia zapłaconego powyżej 10 lat przed wniesieniem powództwa – z uwagi na przedawnienie). Sąd Apelacyjny zgodził się z argumentacją pełnomocnika powodów, iż roszczenie powodów nie uległo przedawnieniu. Sąd zasądził zatem dodatkowo na rzecz kredytobiorców ponad 58 tysięcy złotych, a także ustalił, iż bank ponosi koszty procesu w całości. Dodatkowo Sąd zasądził od pozwanego na rzecz kredytobiorców koszty procesu w instancji odwoławczej w wysokości 9.100 zł. Odsetki zostały zasądzone od oświadczenia o skutkach nieważności umowy.
Wyrok jest prawomocny.
Sprawę prowadziła adw. Anna Wolna-Sroka z Kancelarii Adwokackiej Czabański Wolna-Sroka Sp.p.
U Sędzi Bryzgalskiej nastąpiły wiosenne zmiany…
Wyrokiem z dnia 12 maja 2022 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (XXV C 699/20; SSO Edyta Maria Bryzgalska) ustalił, że postanowienia § 10 ust. 5, § 12 ust. 5 oraz § 15 ust. 4 zawarte w umowie kredytu z lutego 2008 r. zawartej z BRE Bank S.A. (obecnie mBank S.A.) nie wiążą powodów.
W ocenie Sądu argumentacja strony powodowej w zakresie nieważności umowy jest bezzasadna. Sąd wskazał przede wszystkim, że umowa kredytu zawiera wszystkie elementy jakie wymagają przepisy prawa oraz że bank dochował obowiązku informacyjnego jaki na nim spoczywał.
Sąd dokonując oceny postanowień umownych na podstawie art. 385(1) kpc dotyczących mechanizmu waloryzacji doszedł do wniosku, że brak jest podstaw, aby uznać postanowienia odnoszące się do sposobu wypłaty kredytu i ustalenia salda kredytu za abuzywne. To kredytobiorcy, decydując o dacie wypłaty transz kredytu, po jakim kursie zostanie wypłacony kredyt, decydowali o opłacalności kredytu i wysokości swojego zobowiązania.
Jednakże Sąd uznał za abuzywne postanowienia dotyczące spłaty kredytu oraz sposobu przeliczenia wierzytelności w związku z wystawieniem bankowego tytułu egzekucyjnego. Sąd wskazał, że narzucenie przez bank dokonywania spłat po kursie banku narusza interesy konsumentów, bowiem od chwili zawarcia umowy powinni mieć oni możliwość spłaty kredytu bezpośrednio w CHF, jako, że zobowiązanie kredytu jak i raty były właśnie przez bank określane w CHF.
Wobec powyższego Sąd uznał, że umowa może być dalej wykonywana, jako, że raty od tej pory będą uiszczane przez powodów bezpośrednio w CHF.
W zakresie roszczenia powodów o zapłatę nadpłaty w wyniku stosowania przez bank klauzul abuzywnych Sąd uznał, że powodowie nie udowodnili swojego roszczenia, bowiem nie wykazali, że mogli oni dokonywać niższych spłat, aniżeli tych jakich dokonywali dotychczas wyliczanych na podstawie tabel kursowych banku. Jednocześnie Sąd wskazał, że w tym przypadku nie można uznać średniego kursu NBP jako właściwy, bowiem powodowie faktycznie nie mogliby dokonywać transakcji przy jego użyciu.
Nadto, w ocenie Sądu, o bezpodstawnym wzbogaceniu banku możemy mówić jedynie w okresie w jakim powodowie nie mogli spłacać rat kredytu bezpośrednio w CHF, tj. do lipca 2009 r., kiedy to bank oferował aneksy umożliwiające powyższe, bądź do momentu wejścia w życie ustawy antyspreadowej.
Jako, że powodowie wygrali proces w nieznacznym stopniu, Sąd zasądził od powodów na rzecz pozwanego banku kwotę 5.417 PLN, tytułem zwrotu kosztów procesu.
Kancelaria oczywiście będzie składała apelację. Klienci byli od samego początku poinformowani o orzecznictwie Sędziego.
Sąd został poinformowany o swoich wcześniejszych wyrokach zmienionych przez Sąd Apelacyjny na skutek złożonych przez naszą Kancelarię apelacji. Dodatkowo na dzisiejszej rozprawie przed Sądem Apelacyjnym (dotyczącej apelacji od innego wyroku Pani Sędzi) poparłam wniosek o wytyk sędziowski. Orzeczenie ma być wydane 31 maja 2022 r., a zatem czekam z niecierpliwością, ponieważ sędziowie niechętnie stosują wskazaną instytucję.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzi adw. Anna Wolna-Sroka, Partner w Kancelarii Adwokackiej Czabański Wolna-Sroka Sp.p.
Dzisiaj Sąd Okręgowy w Warszawie (SSR del. Joanna Radzyńska-Głowacka; I C 2720/20) wydał wyrok w sprawie przeciwko Getin Noble Bank S.A., w którym:
I. ustalił, że umowa kredytu d. Getin Banku na ok. 400 tys. zł. jest nieważna oraz zasądził od Getin Noble Bank S.A. na rzecz powoda dochodzą kwotę rat z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od wniesienia powództwa (co nastąpiło w 2016 r.) i uwzględnił podniesiony przez pozwanego zarzut zatrzymania.
II. zasądził od Getin Noble Bank S.A. na rzecz powoda koszty procesu w całości, pozostawiając ich szczegółowe rozliczenie referendarzowi sądowemu.
W krótkim uzasadnieniu Sąd wskazał, że powód jest konsumentem a bank profesjonalistą, zatem powinien wypełniać obowiązki informacyjne poprzez przekazanie wszystkich niezbędnych informacji o produkcie jakim jest umowa kredytu indeksowanego. Co ciekawe, powód pracował w Irlandii, ale bank nie zaproponował mu kredytu powiązanego z kursem Euro, namawiając na CHF.
Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadził adw. Jacek Czabański a wcześniej adw. Maciej Zaborowski i adw. Jakub Ryzlak.